Internetperikelen

Het valt ons vaak op dat het interactief gebruik van internet in Italië nog ver achterloopt bij Nederland. Nog niet veel sites hebben de mogelijkheid om online producten te kunnen bekijken of te bestellen, enkele goede uitzonderingen daargelaten. Terwijl je zou verwachten dat dat juist in een land als Italië, waar veel mensen op het platteland wonen, een goede zaak zou zijn. Veel bedrijven hebben nog geen website, of alleen een home-pagina met hun adres erop. Kortom: een gat in de markt voor IT-ers.
Vanmorgen toen we uit de bar kwamen zagen we aan de overkant onze vriend Leo uit zijn raam op de eerste verdieping van zijn huis hangen. Ik groette hem en omdat hij wel van een geintje houdt, vergeleek ik zijn grijsharige verschijning voor het open raam met die van de Paus op het Sint Pietersplein. Hij kon er wel om lachen, en liet ons zien dat er uit het raam een doosje bungelde met daarin een dongel. Hij probeerde op die manier een internetverbinding tot stand te brengen voor zijn smartphone omdat dat binnen in geen geval lukte. Toen het ook op deze manier niet werkte, riep hij wanhopig uit dat internet zelfs in Afghanistan beter geregeld was dan hier! Daar konden wij dan weer om lachen.

Raam van de Paus

Raam van Leo

Huisfoto's

Deze dagen is het zulk mooi en zonnig weer dat ik deze kans maar heb benut om wat nieuwe foto's te maken voor op onze website. Dat valt nog niet mee, want met felle zon geven de druiven zoveel licht/donker contrast dat de foto heel rommelig wordt. Hierbij een paar voorbeelden van de beste opnamen, al moet ik mijn zichtbare schaduw op de laatste nog wel even 'fotoshoppen'.

Feest in San Gemini

Dit weekend waren we 's middags even in San Gemini, waar de hele week een middeleeuws feest gaande is. (Sommigen herkennen de naam San Gemini wellicht van het bronwater dat hier gebotteld wordt.) We waren rijkelijk vroeg, het was nog niet erg druk, de meeste bezoekers arriveerden pas tegen etenstijd. Maar op het centrale plein van dit oude stadje stonden enkele kraampjes waar enkele oude ambachten werden gedemonstreerd als papier maken, munten slaan en kant maken. Van enkele middeleeuws geklede inwoners onderstaan een foto.

Pasquino

Gisteren zijn we met de trein een dag naar Rome gegaan. De dag begon niet echt lekker, want we hadden de verkeerde trein van half tien gekozen, één die alleen op zon- en feestdagen gaat, dus daar hadden we niets aan op vrijdag. En omdat het treinverkeer hier niet zo frequent is, moesten we tot kwart voor elf wachten op de volgende. Gelukkig is de reis naar Rome maar 45 minuten, dus waren we er alles bij elkaar toch nog voor de middag. En wat is anderhalf uur in de eeuwige stad?
We hebben gewoon wat rondgelopen en geprobeerd wat oude adressen terug te vinden uit de tijd dat we het geluk hadden 3 maanden in Rome te wonen en te werken in het archeologische museum. Het was heerlijk om oude plekken te herkennen en nieuwe te ontdekken. Zoals het beeld van 'Pasquino' op  de hoek van het gelijknamige plein achter het Piazza Navona. Dit beschadigde beeld stamt uit de 3e eeuw voor Christus en is een Romeinse kopie van een Grieks beeld. Het stelt een scène voor uit de Trojaanse oorlog; Menelaos die het lichaam van de gesneuvelde Patroclos wegdraagt. In de 16e eeuw begonnen de Romeinen anonieme, satirische gedichten aan het beeld te hangen om hun ongenoegen te uiten over politieke gebeurtenissen, onrecht, of misstanden in de kerk. Zo werd Pasquino bekend als een "sprekend beeld". De gedichten werden zelfs in boekvorm gepubliceerd en waren in heel Europa bekend. Ook in een boek dat we recent gelezen hebben over Olimpia Maidalchini (1591 - 1657), de schoonzus en adviseur van paus Innocentius X, speelt het beeld een rol omdat het vlak achter haar palazzo aan het Piazza Navona staat (Eleanor Herman, Mistress of the Vatican). Regelmatig kon zij het boze volk van Rome bij het beeld horen protesteren tegen haarzelf en haar pauselijke zwager. En zoals op de foto te zien is, worden er nog steeds politieke gedichten bij Pasquino achtergelaten.

Halfwilde zwijntjes

Bij het tankstation waar we altijd tanken, beneden aan de heuvel langs de weg Orvieto - Todi, houden ze een merkwaardig "huisdier". Het is een kruising tussen een wild zwijn en een tam varken. Het dier wordt dagelijks door de pompeigenaar gevoerd en is een attractie voor de klanten en waarschijnlijk goed voor de business, want Italianen zijn over het algemeen niet zo zorgzaam voor dieren. In ieder geval niet als het geld kost.
Bij onze eerste tankbeurt vorige week hoorden we dat er inmiddels gezinsuitbreiding heeft plaatsgevonden. We dachten eerst nog dat het de pompeigenaar zelf betrof, maar het bleek het varken te zijn. En jawel, naast de pomp lag moeders met haar kroost uit te buiken.

Pasquino

Gisteren zijn we met de trein een dag naar Rome gegaan. De dag begon niet echt lekker, want we hadden de verkeerde trein van half tien gekozen, één die alleen op zon- en feestdagen gaat, dus daar hadden we niets aan op vrijdag. En omdat het treinverkeer hier niet zo frequent is, moesten we tot kwart voor elf wachten op de volgende. Gelukkig is de reis naar Rome maar 45 minuten, dus waren we er alles bij elkaar toch nog voor de middag. En wat is anderhalf uur in de eeuwige stad?
We hebben gewoon wat rondgelopen en geprobeerd wat oude adressen terug te vinden uit de tijd dat we het geluk hadden 3 maanden in Rome te wonen en te werken in het archeologische museum. Het was heerlijk om oude plekken te herkennen en nieuwe te ontdekken. Zoals het beeld van 'Pasquino' op  de hoek van het gelijknamige plein achter het Piazza Navona. Dit beschadigde beeld stamt uit de 3e eeuw voor Christus en is een Romeinse kopie van een Grieks beeld. Het stelt een scène voor uit de Trojaanse oorlog; Menelaos die het lichaam van de gesneuvelde Patroclos wegdraagt. In de 16e eeuw begonnen de Romeinen anonieme, satirische gedichten aan het beeld te hangen om hun ongenoegen te uiten over politieke gebeurtenissen, onrecht, of misstanden in de kerk. Zo werd Pasquino bekend als een "sprekend beeld". De gedichten werden zelfs in boekvorm gepubliceerd en waren in heel Europa bekend. Ook in een boek dat we recent gelezen hebben over Olimpia Maidalchini (1591 - 1657), de schoonzus en adviseur van paus Innocentius X, speelt het beeld een rol omdat het vlak achter haar palazzo aan het Piazza Navona staat (Eleanor Herman, Mistress of the Vatican). Regelmatig kon zij het boze volk van Rome bij het beeld horen protesteren tegen haarzelf en haar pauselijke zwager. En zoals op de foto te zien is, worden er nog steeds politieke gedichten bij Pasquino achtergelaten.