Afgelopen week was het erg warm, tegen de 40 graden op het heetst van de dag. Niet echt weer om veel inspanning te doen, eigenlijk ook niet om in de heuvels te gaan wandelen. Toch hebben we donderdag een kleine wandeling van 8 km gewaagd in Montenero, een heel klein gehuchtje rond een groot kasteel. De wandeling vond ik op internet. Onderweg moeten we een vulkanische bron tegenkomen, dat willen we wel eens zien. Dus auto geparkeerd in de schaduw van het kasteel en met 1,5 liter water in de rugzak op pad gegaan. Het begon allemaal prima, heuvel af door het bos, heerlijk. En beneden aangekomen een stuk door de velden met uitzicht op Todi. Oei, toch wel warm zo in de zon. En dan moet je ook weer omhoog. Dat wordt zweten. Dus even onder de bomen bij een oude boerderij gestopt voor een slok water. De boer, een heel oud mannetje, is wel in voor een praatje. Hij vertelt dat er vroeger veel mensen woonden in de boerderijen die hier verspreid staan, maar dat hij tegenwoordig nog de enige is, iedereen dood of weggetrokken. Het is een verhaal dat we helaas vaker horen.
Volgens de route moeten we in het volgende bosje de bron vinden. "Volg het geluid van water en de stank van zwavel" staat in de beschrijving. Inderdaad horen we water stromen en even later ruikt het ook naar rotte eieren. Via een klein paadje vinden we de modderbron, waar gas met een grote kracht omhoog komt en de modderpoel laat borrelen. Er schijnen meer van dit soort poelen in de omgeving te zijn, maar die bewaren we wel voor een andere keer, als het minder warm is. Moe en bezweet klimmen we het laatste stuk door het bos weer naar boven.
 |
| Kasteel met huisjes in Montenero |
 |
| Door de velden... |
 |
| De zwavelbron |
 |
| Hier ligt Montenero |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten