Olijfje

Vandaag kan ik even bijkomen. Dat klinkt misschien raar wanneer je hier met vakantie bent, maar de afgelopen dagen waren meer een werkvakantie.  Het afgelopen weekend zij de meeste families in het dorp begonnen met het oogsten van de olijven en dat betekent dat alle hulp welkom is. Vele handen maken licht werk, en er komen ook vele handen aan te pas om de klus te klaren. Zaterdag heb ik mijn hulp aangeboden aan Gabriele, die met zijn vrouw en schoonzoon aan het plukken was. Natuurlijk kon ik helpen. Ik kreeg een klein harkje warmee ik de rijpe olijven van de tak moet ritsen. Zijn vrouw en ik ontfermen ons over de lage takken, de beide heren staan op een ladder om de hoge takken te bereiken. De olijven vallen in het net dat onder de bomen ligt uitgespreid. Het kost soms enige moeite om ze niet te vertrappen wanneer je aan het werk bent, ook omdat er heel wat wordt afgekletst en gelachen. Aan het einde van de dag hebben we acht bomen leeggeplukt. Mijn opbrengst was een heerlijke dag, een dito lunch, een fles wijn en een portie goodwill.

Vanaf zondag help ik mijn buren, die er dit jaar alleen voor staan om hun 60 bomen te plukken. De hulp van een plukker (inmiddels met ervaring!) is dan ook zeer welkom. Het werk is hier wel zwaarder omdat de olijfgaard naar beneden het dal in loopt. We staan dan ook regelmatig op een schuine helling te balanceren. Bovendien is er geen gemechaniseerde hulp om de volle kisten naar boven te transporteren. Die moeten we zelf naar boven dragen. Mijn conditie is er dus de afgelopen dagen wel op vooruitgegaan! Maar gelukkig zijn er positieve kanten genoeg: het mooie weer, het prachtige uitzicht, het goede gezelschap en niet te vergeten de heerlijke lunches die me iedere dag weer te wachten staan. Haast jammer dat we morgen klaar moeten zijn, want zaterdag worden de olijven om 11.30 precies bij de frantoio (perserij) verwacht.